Akşam Gözlüm…

Bugün karneni aldın Akşam Gözlüm. Ben yine senden kilometrelerce uzaktayım. Tıpkı sen yaşlardayken babamın böyle zamanlarda benden çok uzaklarda olması gibi. Bugünkü iletişim imkanları benim çocukluğumda yoktu ama bu durumu yaşayanlar için duygular ne kadar farklı olabilirki. Görüntülü de konuşsak, karneyi aldığındaki sevincine ortak olamamak, sana sarılıp koklayamamak, patlayıncaya kadar patates kızartması yiyememek… Bunları yapamamak çok canımı acıtıyor be çocuk…

“Her erkek evlat babasının yarım kalan hikayesidir.” derler. Ben babamın hikayesini tamamlayamadım be çocuk. Fakat sen takılma böyle şeylere.

Yastığa kafanı her koyduğunda rahat uyumanın yolu üç şeyden geçiyor: Hayatın boyunca adaletten ayrılma. Asla hürriyetinden vazgeçme. Doğru bildiğini yap.

Yaşama sırası sende.