Geçtim…
Atilla Tuna’yı geçti Hanibal Alpleri Sezar Rubikon nehrini Can Yücel de kendi kendini geçti. Bense kendimden geçtim Kutsallarım için. (Can Yücel’e saygıyla)
Biz…
Biz üç kişiyiz: Ruh’um, Nefs’im ve Ben. Masada sevdiğimiz ikili: Çay ve sigara. Mülteci isteklerimiz olsa da ara sıra… Muhabbetin dibine vuruyoruz.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm…
Ülkemizin en güney ucunda güneş, tarlaların üzerinden batarken ufukta oluşan bu renkleri, nedendir bilmiyorum ama çok seviyorum. Kim bilir?.. Belki de ömrümün akşamüstünü yaşadığım içindir diyeceğim ama değil. Çünkü ben, akşamüstleri güneşin oluşturduğu bu kızıl renk cümbüşünü, kendimi bildim bileli seviyorum. Şairin dediği gibi: “Ben ölürsem akşamüstü ölürüm.” (Ölmeden önce ölebildiği için ölüme korkmadan gidenlerin…
Ben…
Ben dört kişiyim: 1 ben, 2 içimdeki, 3 aynadaki, 4 kalbimdeki. Beni geç, içimdeki zaten deli, kır aynadakini. Ya kalbimdeki? (Paul Auster)
Ben
Hayatın koşturmasında bir kaldırım taşı oldum hep, Adımları saydım, Üstüme basıp geçenlerin kilolarını tarttım, Çok doğru insanda bastı üstüme, Yanlış adım atan doğru, Doğru adım atan yanlış insanlarda oldu, Bazen buz kesildim kaydırdım bilmeden, Bazen su döküldü ıslandım, Kazdılar, Kaldırdılar beni, Sonra yerli yerine hiçbir şey anlamadan yerleştirdiler… İşim bir kaldırım taşı olmaktı hep, Tüm…