Gönlüm dilime dargın…
İçinde renk yoksa, dışarıda gökkuşağı arama. Unutmadan… Birilerinin dediği gibi; “Fahişe olmuş beyinlerin ispatı yoktur. Bu yüzden vesikası olmayan herkes, kendini namuslu zanneder.” Ben mi?.. Mevlana misaliyim: “Gönlüm dilime dargın, dilim gönlüme.”
Gönül ne zaman huzur bulur?
Gönül yanmadan huzur bulmaz. Çünkü, yol yorgunudur.