Ruh ve Nefs
Nefs: “Her canlı ölümü tadacak.” Ruh: “Doğru fakat sadece bazı canlılar hayatı tadacak.”
Hayat…
Fotoğrafıma bakınca ne düşündünüz? Hadi ben size söyleyeyim. Çok dertsiz ve kalender duruyorum uzaktan bakınca değil mi? Hadi biraz yaklaştırın fotoğrafı. İlginç değil mi? Sanki biraz durgun… Belki biraz da huysuz. Neden diye sormayın. Çünkü, kuytu yaralarımı görmeden, saklı duygularımı bilmeden anlayamazsınız bu durgun huysuzluğumu. Peki, biter mi bu durgun huysuzluğum? Bitebilir tabii ki… Çaresi…
Fazla iyiniyetiniz var mı?
Hayat bazen… Ne kadar salak olduğumuzu anlamak için film bittikten sonra fragmanını tekrar seyretmek gibidir. Unutmadan… İnsan… Ne gördüğünü görmezden ne de bildiğini bilmezden gelebilir. Fark, kiminin konuşmayı, kimininse susmayı tercih etmesindedir. Ben mi?.. Suistimal edilmemiş fazla iyiniyetiniz varsa bana bir tane ödünç verir misiniz?
Ruh ve Nefs
Nefs: “Geçmişe değil, hep ve sadece geleceğe bakmalıyız. Çünkü, geçmiş pişmanlıklarla dolu ve özür dileyemem ben. Üstelik, hiçbir şeyin hatırası kalmadı.” Ruh: “Geçmişi olmayanın bugünü olur mu? Nefs: “…” Ruh: “Bugünü olmayanın geleceği olur mu?” Nefs: “…” Ruh: “Özür dileyemeyen insan olur mu?” Nefs: “…” Ruh: “Hatıra olmayan yerde hayat olur mu?” Nefs: “…” Ruh:…
Besmele’yi kavramak…
Sevdalısın… Hayata mı? Yoksa hayatın sunduklarına mı? Şayet hayatın sunduklarına sevdalıysan, geçmiş olsun. Sağdan sola, soldan sağa savrulmayı göze alacaksın. Çünkü sen, kısırdöngülerin insanısın artık. Rumi’nin dediği gibi “Kimilerine günah bile yazılmaz.” … “Oh!.. Ne güzel deme!” İnsan olana, ağır mı ağır bir sözdür bu. Unutmadan… Allah’ı şah damarında hissetmek, meleklerle dans etmek, Şeytan’la aşık…