Avare kuşlar…
Çok uykum vardı. Gözlerimden uyku akıyordu. Kaç gündür az uyuyordum. Zaten en son gecenin 3:30’unda yatıp sabahın 7:00’sinde kalkmıştım. Sabah önemli bir görüşmem vardı. Ondan sonra gider yatarım diyordum. Fakat, bugün hava biraz farklıydı. Bu kış gününde Ankara’da, güneş bugün yüzünü göstermişti. Az da olsa ısıttı, belki de akşam doğacak olan dolunayın hatırına. Dedim ya……
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm…
Ülkemizin en güney ucunda güneş, tarlaların üzerinden batarken ufukta oluşan bu renkleri, nedendir bilmiyorum ama çok seviyorum. Kim bilir?.. Belki de ömrümün akşamüstünü yaşadığım içindir diyeceğim ama değil. Çünkü ben, akşamüstleri güneşin oluşturduğu bu kızıl renk cümbüşünü, kendimi bildim bileli seviyorum. Şairin dediği gibi: “Ben ölürsem akşamüstü ölürüm.” (Ölmeden önce ölebildiği için ölüme korkmadan gidenlerin…