Gitmek gerekir bazen…

Bazen gitmeniz gerekir. Bir yerden, bir eşten, bir sevgiliden veya bir işten… Ömrüm boyunca hiç korkmadım gitmekten. Sessiz kalışım hep korkaklık veya kabulleniş olarak algılandı. Oysa ki sadece “sabır” olduğunu hiç düşünmediler. Ne geride bıraktıklarıma üzüldüm, ne geriye baktım, ne de geri döndüm. Üzdüklerim için üzüldüğüm oldu ama “keşke” demedim hiçbir zaman. Kutsallarımı korudum, ölüm dahil her şeye karşı. Onlardan vazgeçmedim. Kutsallarım benden vazgeçtiyse… Ben onlardan vazgeçmem ama gitmeyi bilirim… Şüphesiz ki olan şey hayırlıdır, her ne olursa olsun…