Bilmez…
İçini yırtarcasına çektiğin acılar vardır… Ama bir yastık ötendeki bile bilmez! (Bedirhan Gökçe)
Ölüm.
Beni sordun mu ölüm İkiz kardeşin doğuma Bağlayan ne çözen ne Bu hayat denen düğümü Elbette haksın, haktan gelirsin Ölüm bana sırıtarak gel Ölümü öp n’olur Dört atıp altı oynasam Gene yenersin beni Ölüm bana gülerek gel Ölümü öp n’olur Sırtımdan vurdurma beni Karşıma geç, yüzüme bak ve Alnıma sık kurşunu (Cem Karaca’dan uyarlanmıştır)
Mehmed’im…
Mehmed’im, sevinin, başlar yüksekte! Ölsek de sevinin, eve dönsek de! Sanma bu tekerlek kalır tümsekte! Yarın elbet bizim, elbet bizimdir! Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir. (Necip Fazıl Kısakürek)
Ülkemizin içinde bulunduğu durum…
Derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır. Yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir? (Sezen Aksu, Alper Narman, Fettah Can)