Ruh ve Nefs
Nefs: “Ya kendime yeni bir din seçeceğim, ya dinsiz olacağım, ya da öğretilere dalacağım. Çünkü İslam’da huzur yok. Ben huzur arıyorum.” Ruh: “Haklısın. İslam’da huzur yoktur.” Nefs: “???” Ruh: “Çünkü, mümin olmak huzursuz olmayı gerektirir.” Nefs: “???” Ruh: “Mümin, kibre kapıldım mı, kalp kırdım mı, gıybet ettim mi, hak yedim mi, fakire el uzattım mı……
Bugün pazar…
Ey tezgahta çürüse kimsenin zerzavat muamelesi bile yapmayacağı üç kurs terapistleri, kibirde tavan yapmışlarla aynılığın yalan dünyasına demir atmışsınız be çocuklar. Farkında mısınız? Unutmadan… Bir de dine inanmayan ama rüyasına inanan (a)salaklar var ülkemizde. Ben mi?.. Bugün pazar… 15:00’e kadar zaman kendini bana göre ayarlasın.
Hâl bilmeyen…
Aklının sınırlarını kabul etmek yerine, kavrayamadığı her şeyi reddeder olduktan sonra kendi öğretilerinin kölesi oldu insan. Unutmadan… Kendini aramaya grupla, kendinle hesaplaşmaya kalabalık gidilmez. Ben mi?.. Hâl bilmeyenle hemhâl olamıyorum.