Kaybettiğim her şeye…

Konuşmanın hiçbir şeye değmediği anların olduğunu fark ettiğimde lisedeydim. İşte o günden sonra yazmaya başladım. Çünkü Cesare Pavese’nin dediği gibi; “Ben, hiçbir zaman dünyayı umursamadan hayatın tadını çıkarabilen rahat bir insan olamadım. O yürek yok bende…”

Unutmadan…

Aptallar yalnızlığa pek katlanamaz ama akıllılar bir nimet olarak görür. “Asla yalnızken yalnız değilim.” der Schiller.

Ben mi?..

Öylesine güzel ki yalnızlığım, kaybettiğim her şeye değer. Ve… Öylesine güzel ki yalnızlığım, vazgeçtiğim her şeye değer.