Yaşamak öyle zor gelir ki bazen…

Tüm insanlar gibi sizinde en iyi tanıdığınız şeydir yalnızlık. Derken biri çıkar karşınıza. Tüm dengeniz bozulur. Işığa kavuşmak isteyen kelebekler gibi onu güneşiniz sanır çevresinde pervane olursunuz. Kaderinizin değiştiğini, artık yalnız olmayacağınızı, mutluluğa hazır olduğunuzu düşünürsünüz. Hatta düşünmekle de kalmaz, inanırsınız. Ve… Bırakırsınız kendinizi aşk girdabına… Renklerin pastel değil daha fosforlu olduğunu, güneşin sadece bedeninizi ısıtmadığını, yağmurda şemsiyesiz gezmenin ne kadar güzel olduğunu, kartopu oynamanın başka bir keyif olduğunu öğrenirsiniz… Değiştiğinizi düşünürsünüz. Oysa değişmemişsinizdir. Sadece kendiniz olmuşsunuzdur. Çünkü; aşık olmak, kendin olmaktır.

…

Birgün, nereden çıktığını bir türlü kestiremediğiniz ve hiçbir zaman da kestiremeyeceğiniz bir kelimeyi telaffuz etmeye başlarsınız: Ayrılık! O kadar çok konuşursunuz ki nereden çıktığını düşünmeye zamanınız olmaz. Tüm sevinciniz tuz buz olur. Yüreğiniz sıkışır. Kapıların kapandığını gördüğünüzde ise kalakalırsınız sessizce.

Bir süre her nefesinizde ona ne kadar susadığınızı fark edersiniz. Bir hevesle yaşadıklarınızı düşünür acı bir tebessümle gülümsersiniz. Fakat bedeniniz artık size dar gelir. O bedende yaşamak istemezsiniz, çünkü onun dokunuşlarıydı o bedeni hissettiren. Gözünüzün önünde ona ait ne varsa kaldırırsınız. Çünkü her kaldırdığınız parça ile onu da bir ölçüde kaldırmış olursunuz. Ta ki son parçayı kaldırana kadar…

Gömersiniz onu! Kalbinizin derinliklerine. Sığdırabilirseniz onu kalbinize en büyük imtihanı geçmiş olursunuz. Sonrasında geçen zaman tüm yaraları iyileştirdiği gibi kalbinizdeki yarayı da iyileştirecektir. Onun kalbinizdeki mezarı iyice küçülecek ve yara, önce kabuğuna dönüşecek sonrasında ise tamamen kaybolup gidecektir.

Tüm bunlar olurken aşkın en büyük erdemi olan “sabır” devreye girecektir. Teslim olun sabıra. Çünkü sabır, zaman içinde tüm kin ve nefretinizi alacaktır. İlerleyen zamanda ise size “Mutlu olur inşallah.” dedirtecektir. “Allah yolunu açık etsin, bahtı güzel olsun.” şeklinde dua ettirecektir. Bunları dediğiniz için kızmayın kendinize. Korkmadan söyleyin. Rahatlatacaktır sizi.

…

Tüm bunlardan sonra bir kalbiniz olduğunu hissetmenin vermiş olduğu tarifsiz duygu sizi “insan” olmaya bir adım daha yaklaştıracaktır. “İnsan” olmaktan korkmayın…